Το μίζερο έθιμο και το καταραμένο 25άρι του Γεωργιάδη
(για το Μέρος Α' πατήστε εδώ)
- " Σεξουαλική ενέργεια."
- " Α! αυτό! Ο άλλος όμως είναι μυστικός, που μόνον εγώ και η μακαρίτισσα τον γνωρίζαμε, και ήρθε ο καιρός να τον εξομολογηθώ, πριν τον πάρω στον τάφο μου."
- " Θα μας τρελάνεις, συνέχα."
- " Σας άκουγα προηγουμένως που μιλούσατε για τον νέο νόμο, να δίνουμε 25 ολόκληρα ευρώ, για να μπούμε στο νοσοκομείο."
- " Που κολλάει αυτό;"
- " Θα σας διηγηθώ μια ιστορία, που δεν θα την πιστέψετε. Μέχρι τα ογδόντα μου, με την υγεία μου ούλα πηγαίνουν καλά. Μετά άρχισαν τα προβλήματα."
- " Τί σε πονάει;"
- " Σάμπως έχω και κάτι που δεν με πονάει; Αποφάσισα να πάω στο νοσοκομείο. Χωριάτης εγώ δεν ήξερα, άνοιξα την πρώτη πόρτα που βρήκα μπροστά μου. Ήταν ένα μικρό γραφείο, και μέσα βρισκόντουσαν ένας γιατρός, μια γιατρέσσα, και μια νοσοκόμα. Ούλοι νέοι τους, κι' ωραίοι τους. Μα πιο όμορφη ήταν η γιατρέσσα. Ξανθιά, γαλανομάτα, ντελικάτη, και φορούσε και μίνι!"
- " Τί θες παππού;"
- " Τί να θέλω ρε παιδιά; Νοσοκομείο δεν είναι; Να μ'εξετάσετε."
- " Και τι σε πονάει;"
- " Ούλα!"
- " Μα τότε πρέπει να σε δει παθολόγος, καρδιολόγος, πνευμονολόγος, στομαχολόγος, ουρολόγος, νευρολόγος, λόγος, λόγος, λόγος... Όλες οι ειδικότητες."
- " Ωραία, ας γίνει λοιπόν, γι'αυτό δεν είναι το νοσοκομείο;"
- " Ασφάλεια έχεις;"
- " Ναι, του Ο.Γ.Α."
- " Ωραία, αλλά θα πρέπει πρώτα να δώσεις 5 ευρώ για την εξέταση."
- " Να σας δώσω ρε παιδιά, αν είναι για 5 ευρώ;"
- " Παππού δεν κατάλαβες καλά. Πέντε ευρώ για κάθε εξέταση. Εσύ θέλεις 10 γιατρούς, άρα:
- " Σας άκουγα προηγουμένως που μιλούσατε για τον νέο νόμο, να δίνουμε 25 ολόκληρα ευρώ, για να μπούμε στο νοσοκομείο."
- " Που κολλάει αυτό;"
- " Θα σας διηγηθώ μια ιστορία, που δεν θα την πιστέψετε. Μέχρι τα ογδόντα μου, με την υγεία μου ούλα πηγαίνουν καλά. Μετά άρχισαν τα προβλήματα."
- " Τί σε πονάει;"
- " Σάμπως έχω και κάτι που δεν με πονάει; Αποφάσισα να πάω στο νοσοκομείο. Χωριάτης εγώ δεν ήξερα, άνοιξα την πρώτη πόρτα που βρήκα μπροστά μου. Ήταν ένα μικρό γραφείο, και μέσα βρισκόντουσαν ένας γιατρός, μια γιατρέσσα, και μια νοσοκόμα. Ούλοι νέοι τους, κι' ωραίοι τους. Μα πιο όμορφη ήταν η γιατρέσσα. Ξανθιά, γαλανομάτα, ντελικάτη, και φορούσε και μίνι!"
- " Τί θες παππού;"
- " Τί να θέλω ρε παιδιά; Νοσοκομείο δεν είναι; Να μ'εξετάσετε."
- " Και τι σε πονάει;"
- " Ούλα!"
- " Μα τότε πρέπει να σε δει παθολόγος, καρδιολόγος, πνευμονολόγος, στομαχολόγος, ουρολόγος, νευρολόγος, λόγος, λόγος, λόγος... Όλες οι ειδικότητες."
- " Ωραία, ας γίνει λοιπόν, γι'αυτό δεν είναι το νοσοκομείο;"
- " Ασφάλεια έχεις;"
- " Ναι, του Ο.Γ.Α."
- " Ωραία, αλλά θα πρέπει πρώτα να δώσεις 5 ευρώ για την εξέταση."
- " Να σας δώσω ρε παιδιά, αν είναι για 5 ευρώ;"
- " Παππού δεν κατάλαβες καλά. Πέντε ευρώ για κάθε εξέταση. Εσύ θέλεις 10 γιατρούς, άρα:
10 x 5 = 50 ευρώ!
- " Με κοροϊδεύετε; Επειδή είμαι γέρος, νομίζετε ότι είμαι και βλάκας; Νευρίασα."
- " Παππού ηρέμησε" επενέβη η ωραία γιατρέσσα.
- " Από πότε έχεις νάρθεις στο νοσοκομείο;"
- " Από τότε που γεννήθηκα!" με κοίταξαν με έκπληξη.
- " Γιαυτό δε γνωρίζεις. Είναι ο νέος νόμος του Κράτους. Εμείς δεν φταίμε, μας αναγκάζουν με το ζόρι."
- " Και που να τα βρω τόσα λεφτά; Συνταξιούχος του Ο.Γ.Α. είμαι."
- " Κοίταξε, θα σου κάνουμε ένα κόλπο: θα σου κάνουμε εισαγωγή στο νοσοκομείο, οπότε θα γίνουν όλες οι εξετάσεις δωρεάν."
- " Ας γίνει κι'έτσι. Αφού το λέτε;"
- " Ναι αλλά και πάλι πρέπει να δώσεις ένα μικρό ποσόν."
- " Για ποιο λόγο ρε παιδιά;"
- " Για να μπεις νοσηλευόμενος."
- " Άντε να το πάρει το ποτάμι, πόσα;"
- " 25 ευρώ! έχεις;"
- " Πρέπει να έχω κάπου τόσα. Έψαξα τη μια τσέπη από το σακάκι και βρήκα 10 ευρώ. Έψαξα την άλλη, άλλα 10 και δυο 2ευρα.
Σύνολον: 10+10 + 2 + 2=24 ευρώ
Τ'άφησα πάνω στο τραπέζι, αλλά συνέχισαν να περιμένουν. Κατάλαβα. Έψαξα τα παντελόνια μου, και βρήκα, ένα πενηντάλεπτο, και δύο εικοσάλεπτα. Τ'άφησα.
Σύνολον: 24,90 ευρώ
Πάλι τα ίδια."
- " Παππού, θέλεις άλλα 10 λεπτά. Κάπου θα τα βρείς."
Έψαξα και την κωλοτσεπή μου, βρήκα κάτι ψιλά, και τάβγαλα χαρούμενος. Τα μετρήσαμε, τα ματαμετρήσαμε, κι'ήσαν ακριβώς 9 λεπτά.
Σύνολον: 24,99 ευρώ!
- " Παππού και πάλι δε φτάνουνε, Λείπει 1 λεπτό!"
- " Ελάτε ρε παιδιά, αυτά δεν είναι σοβαρά πράγματα."
- " Δυστυχώς ο νέος υπουργός υγείας, είναι πολύ ευσυνείδητος, και μπορεί για 1 λεπτό, να με κλείσει μέσα, 10 χρόνια!"
- " Και ποιος είναι μωρέ αυτός;"
- " Ο Γεωργιάδης. Τον ξέρεις;"
- " Ποιος; Εκείνος ο παλαβός που βγαίνει στην τηλεόραση, και λέει κουζουλάδες;"
- " Καλά τον είπες. Εκείνος ο παλαβός. Γιαυτό σου λέμε, έχουμε μπλέξει, κι'εμείς, κι'εσείς."
Κι'εκεί που ετοιμαζόμουν να φύγω, πετάχτηκε η νοσοκόμα, πούπαιζε με το κομπιούτερ."
- " Περιμένετε, περιμένετε. Ήρθε η καινούργια εγκύκλιος από το υπουργείο, και ισχύει για μια μόνο βδομάδα."
- " Και τι λέει;"
- " Όποιος έχει το μόριον του 25 πόντους και άνω, απαλλάσσεται από το εικοπεντάρι!"
- " Παππού τ'άκουσες;"
- " Ποιο πράμα;"
- " Αν το μόριον σου είναι 25 πόντους και πάνω, γλιτώνεις το εικοσιπεντάρι."
- " Ποιο;"
- " Το πέος σου."
- " Ποιό!!"
- " Ε! τον μπούτσο σου τέλος πάντων!"
- " Έτσι πες το βρε κορίτσι μου, ν'αγιάσει το στόμα σου."
- " Και μετά;"
- "Κατέβασα τα πανταλόνια μου, είπα μια φορά παλαβός ο υπουργός, δύο φορές εγώ. Φορούσα βεβαίως εσκελέα, και όχι αυτά τα πούστικα βρακιά που φοράτε τώρα. Με κοιτούσαν παράξενα. Ξεκούμπωσα τα κουμπιά, και τον έβγαλα έξω."
- " Παππού, κατέβασε τα βρακιά σου."
- " Αυτό αποκλείεται."
- " Τί φοβάσαι, μήπως δούμε τον πισινό σου;"
- " Όχι, τ'αρχίδια μου δε θέλω να δείτε!"
- " Μα εμείς, βλέπουμε τόσα και τόσα, κάθε μέρα."
- " Ναι, αλλά αρχίδια ωσάν τα δικά μου δεν έχετε ματαδεί. Είναι το τρομερό μυστικό της ζωής μου."
- " Ναι, αλλά τον έχεις μαραμένο. Έτσι δεν κάνουμε τίποτα. Το αποχωρητήριο είναι εκεί. Πήγαινε να τον παίξεις, και μετά ξαναέλα" πάλι η γιατρέσσα.
- " Η ξανθιά ε;"
- " Ναι η ξανθιά."
- " Δεν είναι ανάγκη τον σηκώνω και έτσι."
- " Πως;!"
- " Κάθισε στην απέναντι καρέκλα σταυροπόδι, και θα δεις. Γέλασε, αλλά υπάκουσε. Σου λέει πλάκα έχει αυτός ο κωλόγερος. Άσε να δούμε τί θα κάνει; Την στιγμή που σήκωνε τόνα πόδι, να το βάλει πάνω στ'άλλο, πρόλαβα και είδα την κυλότα της!|"
- " Τί χρώμα ήταν;"
- " Άσπρη, αλλά και κάτω μαύρη τρίχα, κατράμι!"
- " Α! Πρόλαβες κι'είδες και την τρίχα!"
- " Αυτό θα πει γυναικεία ομορφιά. Ξανθό μαλλί, μαύρο μουνί. Μαύρο μουνί, ξανθό μαλλί. Όλο το αίμα, ανέβηκε στην κεφάλα μου. Και νάσου, το θαύμα έγινε!"
- " Δηλαδή;"
- " Ο μπούτσος μου έγινε σαν γκλίτσα. Πάθαν την πλάκα τους. Ειδικά η γιατρέσσα. Τα μάτια της γούρλωσαν, κι'έβγαλε μια κραυγή θαυμασμού."
- " Πω!πω!πω! Γρήγορα ένα μέτρο να τον μετρήσουμε."
- " Πήρε που λέτε το μέτρο."
- " Τον μέτρησε μια, τον μέτρησε δύο, τον μέτρησε τρεις."
- " Παππού, εικοσιπέντε παρά κάτι!"
- " Τί θα πει ρε κορίτσι μου παρά κάτι; Δεν υπάρχει καμιά μεζούρα; Πράγματι βρέθηκε μια μεζούρα.Τον μέτρησε μια, τον μέτρησε δύο, τον μέτρησε τρεις."
- " Παππού, 24,9! "
- " Αυτή τη φορά πετάχτηκε ο γιατρός."
- " Κάπου στο γραφείο μου, έχω ξεχασμένο έναν βερνιέρο."
- " Δεν κατάλαβα τι εννοούσε, αλλά έβγαλε από το γραφείο του ένα παράξενο εργαλείο, και τόδωσε στην γιατρέσσα."
- " Πάλι αυτή έκανε τις μετρήσεις;"
- " Ναι, φαίνεται πως ήταν ειδική πουτσολόγος! Τον μέτρησε μια, τον μέτρησε δύο, τον μέτρησε τρεις. Με κοίταξε απογοητευμένη."
- " Παππού 24,99!"
- " Μα δεν είναι δυνατόν. Αυτό είναι αδικία. Έχουμε μια τελευταία ευκαιρία. Να τον περάσουμε από ακτίνες. Η ακτινογραφία θα δείξει το ακριβές μέγεθος."
Πάλι ο γιατρουδάκος.
- " Έτσι κι'έγινε. Με πήγαν στο μηχάνημα."
- " Και σ'όλο αυτό το διάστημα, ρε αθεόφοβε Γερομπήχτη, τον είχες συνέχεια σηκωμένο;"
- " Ναι! βλέπετε δεν πήρα ούτε στιγμή τα μάτια μου, πάνω από την γιατρέσσα."
- " Και σου βγάλαν ακτινογραφία;"
- " Ναι."
- " Σ'όλο το σώμα;"
- " Όχι! μόνο στον μπούτσο!"
- " Στ'αρχίδια;"
- " Σας είπα όχι. Τους το απαγόρευσα. Γυρίσαμε στο γραφείο, και δώσανε την ακτινογραφία στην γιατρέσσα. Την πήρε, και την έβαλε πάνω σ'έναν φωτεινό πίνακα, για να φαίνεται καλά. Αυτή τη φορά μάλιστα πήρε και ένα μικροσκόπιο! Την μέτρησε μία, την μέτρησε δύο, την μέτρησε τρεις."
- " Λέγε θα μας σκάσεις."
- " Παππού είσαι άτυχος. Η ακτινογραφία έδειξε 24,999!!!"
- " Σήκωσα κι'εγώ τα πανταλόνια μου, κιετοιμάστηκα να φύγω. Ξάφνου άνοιξε η πόρτα απότομα, και μπήκε μέσα στο γραφείο μια γυναίκα, κάποιας ηλικίας."
- " Καλημέρα σας κυρία διευθύντρια. Τί τρέχει;"
- " Ο υπουργός έστειλε επείγουσα διάταξη, που ισχύει μόνο για σήμερα, μέχρι τις δύο η ώρα."
- " Ποια; ακούμε."
- " Αν δύο άτομα μαζί, συμπληρώνουν πέντε αρχίδια!!! απαλλάσσονται από το εικοσιπεντάρι."
- " Μεγάλη η ευσπλαχνία του!"
- " Κοίταξα την ώρα, κι'έγραφε δύο παρά δέκα. Ανέβασα γρήγορα τα πανταλόνια μου, και φώναξα. Περιμένετε, μην κλείσετε. Σήμερα είναι η τυχερή μου μέρα. Βλογημένος νάσαι υπουργέ! Με κοίταξαν ούλοι τους παράξενα, αλλά βγήκα όξω στον διάδρομο αστραπιαία, αναζητώντας κάποιον σύντροφο. Δυστυχώς για μένα ο διάδρομος ήταν άδειος, ούτε ψυχή. Η γιατρέσσα άνοιξε την πόρτα."
- " Παππού τι θα γίνει; θα κλείσουμε."
- " Σας είπα περιμένετε μέχρι τις δύο. Κι'εκεί πούχα απελπιστεί, στις δύο παρά ένα λεπτό, μπήκε μέσα λαχανιασμένος, ένας νέος. Νεαρέ μου είσαι κι'εσύ για εισαγωγή;"
- " Ναι γιατί;"
- " Έλα μαζί μου γρήγορα, μην χάσουμε την ευκαιρία."
- " Ποια ευκαιρία; δεν καταλαβαίνω;"
- " Ο υπουργός υγείας, έκανε μια μεγάλη φιλευσπλαχνία, που ισχύει μόνον για σήμερα, μέχρι τις δύο η ώρα. Ακριβώς που προλαβαίνουμε."
- " Ποια;"
- " Αν δύο άτομα μαζί, συμπληρώσουμε πέντε αρχίδια, γλιτώνουμε το εικοσιπεντάρι!"
- " Μα πώς είναι δυνατόν;!"
- " Τον τράβηξα από το μανίκι. Έλα που σου λέω γίνεται: Και τι γύρισε και μου είπε;"
- " Τί;"
- " Καλά ρε παππού, μήπως έχεις τέσσερα αρχίδια;!!!"
- " Α! ώστε αυτό ήταν το μεγάλο σου μυστικό. Ότι έχεις τρία αρχίδια!!! Γιαυτό ήσουν και γαμηστερός."
- " Ουφ! ναι αυτό ήταν, και ήπρεπε να το ξομολογηθώ πριν ποθάνω, να το μάθει ούλο το χωριό."
- " Αλλά και τέτοια ατυχία; Να πέσεις πάνω σε μονόρχι;!"
- " Στην αρχή καταράστηκα την τύχη μου, αλλά μετά το είδα αλλιώς. Πέταξα από την κεφάλα μου, ούλες τις κακές ιδέες, και λευτερώθηκα. Τόριξα στο σορολόπ, άρχισα να πίνω το τσιπουράκι μου, να τραγουδάω, να χορεύω, να τραβάω και καμιά μαλακία το βράδυ, και γίνομαι περδίκι! Είπα μέσα μου: Ρε Γερομπήχτη, πάτησες τα 85. Πόσο μωρέ θα ζήσεις; Κάποτε θα πεθάνεις. Ε! καλλίτερα να ποθάνεις σπίτι σου κι'ευτυχισμένος, παρά στο νοσοκομείο και δυστυχισμένος."
- " Ποιο πράμα;"
- " Αν το μόριον σου είναι 25 πόντους και πάνω, γλιτώνεις το εικοσιπεντάρι."
- " Ποιο;"
- " Το πέος σου."
- " Ποιό!!"
- " Ε! τον μπούτσο σου τέλος πάντων!"
- " Έτσι πες το βρε κορίτσι μου, ν'αγιάσει το στόμα σου."
- " Και μετά;"
- "Κατέβασα τα πανταλόνια μου, είπα μια φορά παλαβός ο υπουργός, δύο φορές εγώ. Φορούσα βεβαίως εσκελέα, και όχι αυτά τα πούστικα βρακιά που φοράτε τώρα. Με κοιτούσαν παράξενα. Ξεκούμπωσα τα κουμπιά, και τον έβγαλα έξω."
- " Παππού, κατέβασε τα βρακιά σου."
- " Αυτό αποκλείεται."
- " Τί φοβάσαι, μήπως δούμε τον πισινό σου;"
- " Όχι, τ'αρχίδια μου δε θέλω να δείτε!"
- " Μα εμείς, βλέπουμε τόσα και τόσα, κάθε μέρα."
- " Ναι, αλλά αρχίδια ωσάν τα δικά μου δεν έχετε ματαδεί. Είναι το τρομερό μυστικό της ζωής μου."
- " Ναι, αλλά τον έχεις μαραμένο. Έτσι δεν κάνουμε τίποτα. Το αποχωρητήριο είναι εκεί. Πήγαινε να τον παίξεις, και μετά ξαναέλα" πάλι η γιατρέσσα.
- " Η ξανθιά ε;"
- " Ναι η ξανθιά."
- " Δεν είναι ανάγκη τον σηκώνω και έτσι."
- " Πως;!"
- " Κάθισε στην απέναντι καρέκλα σταυροπόδι, και θα δεις. Γέλασε, αλλά υπάκουσε. Σου λέει πλάκα έχει αυτός ο κωλόγερος. Άσε να δούμε τί θα κάνει; Την στιγμή που σήκωνε τόνα πόδι, να το βάλει πάνω στ'άλλο, πρόλαβα και είδα την κυλότα της!|"
- " Τί χρώμα ήταν;"
- " Άσπρη, αλλά και κάτω μαύρη τρίχα, κατράμι!"
- " Α! Πρόλαβες κι'είδες και την τρίχα!"
- " Αυτό θα πει γυναικεία ομορφιά. Ξανθό μαλλί, μαύρο μουνί. Μαύρο μουνί, ξανθό μαλλί. Όλο το αίμα, ανέβηκε στην κεφάλα μου. Και νάσου, το θαύμα έγινε!"
- " Δηλαδή;"
- " Ο μπούτσος μου έγινε σαν γκλίτσα. Πάθαν την πλάκα τους. Ειδικά η γιατρέσσα. Τα μάτια της γούρλωσαν, κι'έβγαλε μια κραυγή θαυμασμού."
- " Πω!πω!πω! Γρήγορα ένα μέτρο να τον μετρήσουμε."
- " Πήρε που λέτε το μέτρο."
- " Τον μέτρησε μια, τον μέτρησε δύο, τον μέτρησε τρεις."
- " Παππού, εικοσιπέντε παρά κάτι!"
- " Τί θα πει ρε κορίτσι μου παρά κάτι; Δεν υπάρχει καμιά μεζούρα; Πράγματι βρέθηκε μια μεζούρα.Τον μέτρησε μια, τον μέτρησε δύο, τον μέτρησε τρεις."
- " Παππού, 24,9! "
- " Αυτή τη φορά πετάχτηκε ο γιατρός."
- " Κάπου στο γραφείο μου, έχω ξεχασμένο έναν βερνιέρο."
- " Δεν κατάλαβα τι εννοούσε, αλλά έβγαλε από το γραφείο του ένα παράξενο εργαλείο, και τόδωσε στην γιατρέσσα."
- " Πάλι αυτή έκανε τις μετρήσεις;"
- " Ναι, φαίνεται πως ήταν ειδική πουτσολόγος! Τον μέτρησε μια, τον μέτρησε δύο, τον μέτρησε τρεις. Με κοίταξε απογοητευμένη."
- " Παππού 24,99!"
- " Μα δεν είναι δυνατόν. Αυτό είναι αδικία. Έχουμε μια τελευταία ευκαιρία. Να τον περάσουμε από ακτίνες. Η ακτινογραφία θα δείξει το ακριβές μέγεθος."
Πάλι ο γιατρουδάκος.
- " Έτσι κι'έγινε. Με πήγαν στο μηχάνημα."
- " Και σ'όλο αυτό το διάστημα, ρε αθεόφοβε Γερομπήχτη, τον είχες συνέχεια σηκωμένο;"
- " Ναι! βλέπετε δεν πήρα ούτε στιγμή τα μάτια μου, πάνω από την γιατρέσσα."
- " Και σου βγάλαν ακτινογραφία;"
- " Ναι."
- " Σ'όλο το σώμα;"
- " Όχι! μόνο στον μπούτσο!"
- " Στ'αρχίδια;"
- " Σας είπα όχι. Τους το απαγόρευσα. Γυρίσαμε στο γραφείο, και δώσανε την ακτινογραφία στην γιατρέσσα. Την πήρε, και την έβαλε πάνω σ'έναν φωτεινό πίνακα, για να φαίνεται καλά. Αυτή τη φορά μάλιστα πήρε και ένα μικροσκόπιο! Την μέτρησε μία, την μέτρησε δύο, την μέτρησε τρεις."
- " Λέγε θα μας σκάσεις."
- " Παππού είσαι άτυχος. Η ακτινογραφία έδειξε 24,999!!!"
- " Σήκωσα κι'εγώ τα πανταλόνια μου, κιετοιμάστηκα να φύγω. Ξάφνου άνοιξε η πόρτα απότομα, και μπήκε μέσα στο γραφείο μια γυναίκα, κάποιας ηλικίας."
- " Καλημέρα σας κυρία διευθύντρια. Τί τρέχει;"
- " Ο υπουργός έστειλε επείγουσα διάταξη, που ισχύει μόνο για σήμερα, μέχρι τις δύο η ώρα."
- " Ποια; ακούμε."
- " Αν δύο άτομα μαζί, συμπληρώνουν πέντε αρχίδια!!! απαλλάσσονται από το εικοσιπεντάρι."
- " Μεγάλη η ευσπλαχνία του!"
- " Κοίταξα την ώρα, κι'έγραφε δύο παρά δέκα. Ανέβασα γρήγορα τα πανταλόνια μου, και φώναξα. Περιμένετε, μην κλείσετε. Σήμερα είναι η τυχερή μου μέρα. Βλογημένος νάσαι υπουργέ! Με κοίταξαν ούλοι τους παράξενα, αλλά βγήκα όξω στον διάδρομο αστραπιαία, αναζητώντας κάποιον σύντροφο. Δυστυχώς για μένα ο διάδρομος ήταν άδειος, ούτε ψυχή. Η γιατρέσσα άνοιξε την πόρτα."
- " Παππού τι θα γίνει; θα κλείσουμε."
- " Σας είπα περιμένετε μέχρι τις δύο. Κι'εκεί πούχα απελπιστεί, στις δύο παρά ένα λεπτό, μπήκε μέσα λαχανιασμένος, ένας νέος. Νεαρέ μου είσαι κι'εσύ για εισαγωγή;"
- " Ναι γιατί;"
- " Έλα μαζί μου γρήγορα, μην χάσουμε την ευκαιρία."
- " Ποια ευκαιρία; δεν καταλαβαίνω;"
- " Ο υπουργός υγείας, έκανε μια μεγάλη φιλευσπλαχνία, που ισχύει μόνον για σήμερα, μέχρι τις δύο η ώρα. Ακριβώς που προλαβαίνουμε."
- " Ποια;"
- " Αν δύο άτομα μαζί, συμπληρώσουμε πέντε αρχίδια, γλιτώνουμε το εικοσιπεντάρι!"
- " Μα πώς είναι δυνατόν;!"
- " Τον τράβηξα από το μανίκι. Έλα που σου λέω γίνεται: Και τι γύρισε και μου είπε;"
- " Τί;"
- " Καλά ρε παππού, μήπως έχεις τέσσερα αρχίδια;!!!"
- " Α! ώστε αυτό ήταν το μεγάλο σου μυστικό. Ότι έχεις τρία αρχίδια!!! Γιαυτό ήσουν και γαμηστερός."
- " Ουφ! ναι αυτό ήταν, και ήπρεπε να το ξομολογηθώ πριν ποθάνω, να το μάθει ούλο το χωριό."
- " Αλλά και τέτοια ατυχία; Να πέσεις πάνω σε μονόρχι;!"
- " Στην αρχή καταράστηκα την τύχη μου, αλλά μετά το είδα αλλιώς. Πέταξα από την κεφάλα μου, ούλες τις κακές ιδέες, και λευτερώθηκα. Τόριξα στο σορολόπ, άρχισα να πίνω το τσιπουράκι μου, να τραγουδάω, να χορεύω, να τραβάω και καμιά μαλακία το βράδυ, και γίνομαι περδίκι! Είπα μέσα μου: Ρε Γερομπήχτη, πάτησες τα 85. Πόσο μωρέ θα ζήσεις; Κάποτε θα πεθάνεις. Ε! καλλίτερα να ποθάνεις σπίτι σου κι'ευτυχισμένος, παρά στο νοσοκομείο και δυστυχισμένος."
Όσοι Έλληνες τριόρχεις και μακρόψωλοι,
γρηγορείτε και προσεύχεσθε,
γιατί δεν γνωρίζετε πότε και πάλι ο Γεωργιάδης,
θα δείτε την μεγάλην ευσπλαχνίαν του.
Όσοι δε μονόρχεις και μικρόψωλοι,
κλάψτε τη μαύρη σα μοίρα σας.
την κακομοίρα σας!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου